ساختار فعلی پایگاه‌‌های مقاومت بسیج که از یک الگوی مکانیکی بهره می‌گیرد، هرچند مزیت‌هایی را به همراه داشته است، اما دارای اشکالات متعدد و قابل‌ توجهی است که فعالیت‌‌های این مجموعه را به‌ طور قابل ‌توجهی تحت تأثیر قرار داده است.

از جمله ایرادات این ساختار می‌توان به پراکندگی واحدها در سطح افق، روابط دقیق و انعطاف‌ناپذیر، وظایف مشخص و ضعف در نوآوری، استاندارد بودن فعالیت‌ها و ناتوانی در ایجاد خلاقیت، سیستم تصمیم‌گیری متمرکز (از بالا به پایین)، ضعف در هویت بخشی، استفاده نکردن از نیروهای خبره در تصمیم‌گیری‌ها و همچنین عدم تعامل میان واحدهای زیرمجموعه اشاره کرد که دو رکن اصلی اهداف این مجموعه یعنی اثربخشی و بهره‌ وری در فعالیت‌های مختلف را عمیقاً تحت تأثیر منفی خود قرار داده است.

این تحقیق به دنبال آن است که دستاوردهای یک تحقیق تجربی و پژوهش عملی (اقدام پژوهی) در به‌کارگیری یکی از انواع ساختارهای ارگانیک در پایگاه مقاومت بسیج را موردبررسی قرار دهد و آثار آن را گزارش نماید تا از این طریق الگویی را برای رسیدن به اهداف ارائه نماید.

مطالعات این پژوهش (شامل طراحی، پیاده‌سازی، پایش، ارزیابی و گزارش) که 3 سال زمان برده است، نشان می‌دهد که استفاده از یک ساختار ارگانیک با حفظ ساختار مکانیکی پیشین در پایگاه بسیج امکان پذیر است و سبب ایجاد خلاقیت، انعطاف‌پذیری، ایجاد نوآوری، تقسیم وظایف مبتنی بر اهداف، تصمیم‌گیری غیرمتمرکز (از پایین به بالا)، بهره‌گیری از نیروهای متخصص در تمامی امور و تعامل بسیار دقیق و منظم واحدهای زیرمجموعه شده است و آثار مثبت دیگری نیز به همراه داشته است.

به منظور دریافت اصل مقاله، پیوند زیر را انتخاب نمایید؛

استراتژی بهره‌گیری از ساختارهای ارگانیک در پایگاه‌های مقاومت بسیج: آثار، دستاوردها و ارائه الگوی پیشنهادی